İngiliz gökbilimci William Herschel, NGC 1087’yi 1785 yılında keşfetti Bunun gibi yeni Hubble görüntüleri, devam eden yıldız oluşumu ve yıldızlar ile moleküler gaz arasındaki etkileşim hakkında fikir veriyor 87 Gökadanın koyu kırmızı renkte görülen toz şeritleri sarmal yapısını tanımlamaya yardımcı oluyor Lee (Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü); İşleme: Gladys Kober (NASA/Amerika Katolik Üniversitesi)
NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan alınan bu nefes kesici görüntüde görüldüğü gibi, NGC 1087 galaksisinin tozlu sarmal kollarında yeni ve eski yıldızlar benzer şekilde parıldamaktadır
Hubble’ın Anlayışlı GözlemleriNASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan alınan bu yeni ultraviyole, görünür ve yakın kızılötesi ışık görüntüsündeki koyu kırmızı çizgiler, yıldızların oluştuğu hammadde olan soğuk moleküler gazdır Chandar (Toledo Üniversitesi) ve J Hubble, NGC 1087’yi genç yıldızlar ile soğuk gaz arasındaki bağlantıyı incelemek ve özellikle gazlı bölgelere yıldızlar oluştuktan sonra ne olacağını belirlemek için gözlemledi
uzay-2
Cetus takımyıldızı yönünde bizden 80 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan NGC 1087, bir çubuklu sarmal gökadadır Tip II süpernova, büyük bir yıldızın tüm nükleer yakıtını kullanması ve demir çekirdeğinin çöküp patlamasıyla ortaya çıkar
Cetus’taki 80 milyon ışıkyılı uzaklıktaki bir galaksi olan NGC 1087, hem eski hem de yeni yıldızları sergiliyor Katkı Sağlayanlar: NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu, ESA, R
NGC 1087’nin yıldız çubuğu (galaksinin merkezindeki uzun, parlak beyaz yapı) diğer çubuklu galaksilerle karşılaştırıldığında daha kısadır Gökada gök ekvatorunun hemen güneyinde yer aldığından her iki yarım küreden de görülebilmektedir NGC 1087 benzersiz bir şekilde yeni yıldız oluşumunun işaretlerini gösteriyor ve bu da onu bilim adamlarının özel ilgisini çekiyor 1785’te keşfedilen bu yıldızın 1995’te bir süpernova gözlemi vardı 1995V olarak adlandırılan bu galaksi, bu galakside şimdiye kadar görülen tek süpernovadır Daha mavi bölgeler, bu galaksinin ömrünün erken dönemlerinde oluşmuş sıcak, genç yıldızları barındırır Tipik olarak, çubuklu gökadalarda, merkezin yerçekimi büyük miktarlarda gazı çekerek yıldız oluşumunda bir patlamaya ve ardından yavaş bir bozulmaya neden olur